şehir
göz açtırmıyor aydınlığa
cadde
zift, evler kuytu, ağaçlar kara-
gözlerimin önünde boyundan büyük karanlık
sığmıyor
avuçlarıma
saçlarımdan
dökülen ışık
rüya
yenik
uyku
kabus
kilo almış
karın ağrısı karabasan
soluk
tutuk
teller
kopuk
çıkmıyor
ses
korkak
sabah yüzünden suretim basık
başımdan
bıkmış yastık
talih
kara delik
bırakmıyor
eteğimi yokluk
alnım
karaldı
köreldi
kalbim
sonsuzluk
uzak
en
sıcak kör nokta
girdim
o(da)
karanlık
gözlerini
dikmiş önümde karaltı
eridi kar,
altı ılık
ayaklarım
hâlâ soğuk
âşık
bana karamsarlık!
ÇAĞLA
GÖKSEL ÇAKIR
Yedi İklim Dergisi, Sayı: 281, Ağustos 2013
Güncel Sanat Dergisi 'Güncel Sanat Ödülü'
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder