geç kalmaz samimi
hatıra
dilerse baştan
yazdırır hikâyeyi
sen “içsel drama” de
ben kurgulayayım
ebediyete
yaşanmışlık var
‘çiçek tarlası’nda
hayalden öte karınca
yuvaları,
kanatları koparılmış
çekirgeler
zıplıyor kavanozdan ‘atlı’ların
ağzına
sen “kayısı
marmelatı” de
ben süreyim ebediyete
çatı katındayız
anafartalar’daki
ahşap evde
sesleniyor babaannem:
‘büyükbabanız gelmek üzere’
sen “gramofon” de
ben yerleştireyim
plağı ebediyete
oturalım köprü
altında
ziya Gökalp caddesi’ni
kesen
istek yapalım
radyodan kurtuluş parkı’nda
sen “ümit” de
ben sallanayım
ebediyete
ÇAĞLA GÖKSEL ÇAKIR“Ekose Mutsuzluklar” adlı kitabından
Yedi İklim Dergisi, Sayı: 277, Nisan 2013
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder