KUŞKONMAZ

Yokuş aynı
Mazinin arka kapısı kilitli
Nefes nefese dizlerim
Aklım tepedeki gelincik çiçeğinde

Sürüyorum histerik tarlayı
Açtım ellerimi göğe
Bir damla dokunmadı tenime
Avucumda derin çatlaklar
Aklım bahçedeki leylaklarda

Dudağım yaralı
Yanıyor
Suladığım orman
Kavruk dilim fısıldadı ağaçlara
Kollar fersiz
Dökülüyor yapraklar
Aklım bozkırdaki selvide

Küllü saçlarımda kirazlı toka
Kafesindeyim minik parmakların
Ezelden razı
Uyusun koynumda
Aklım saksıdaki kuşkonmazda
Uçtu...
ÇAĞLA GÖKSEL ÇAKIR

“Ekose Mutsuzluklar” adlı kitabından
Yedi İklim Dergisi, Sayı: 277, Nisan 2013