15 Mayıs 2018 Salı

ALAMANCILAR


gönlü geniş gurbetin
kucakladı mustafa amca’yı
yırtıldı dönüş bileti
uzaklaşıyor kuşaklar
ekmek derdinde alamancılar…

çatı almış yaşını başını
balkon dost canlısı
beş çayında piti çiçekler
gamlı ötüyor saksağan
tadı yok alamancıların…

soğudu türk çayı
yağmur damlaları aceleci
trenler hızlı uğurluyor misafirleri
dilekleri kilitledi ren nehri
işe gitti alamancılar…
ÇAĞLA GÖKSEL ÇAKIR

“Ekose Mutsuzluklar” adlı kitabından

ŞAİRİN BİYOGRAFİSİ

(3 Temmuz 1981, Ankara)

Ankara’da 3 Temmuz 1981 tarihinde dünyaya geldi. İlk, orta, lise ve üniversite öğrenimini Başkent’te tamamladı. Anafartalar Anadolu Ticaret Meslek Lisesinden 1999 yılında mezun oldu. Aynı sene Gazi Üniversitesi İletişim Fakültesi Gazetecilik Bölümünü kazandı. İkinci sınıfta Ankara Üniversitesi İletişim Fakültesi Gazetecilik Bölümüne yatay geçiş yaptı. Haziran 2003’te Ankara Üniversitesinden Gazetecilik Bölüm Birincisi olarak mezun oldu. Ankara ve İstanbul’da 2014 yılına kadar çeşitli gazete, dergi ve televizyonlarda muhabir, hikâye yazarı, redaktör ve editör pozisyonlarında çalıştı. 2017-2022 arasında Anı Yayıncılıkta (Ankara) Türkçe Dil Kontrol Sorumlusu, Türkçe Editörü, Redaktör ve Dizgi Tasarımcı olarak görev yaptı. 2022 yılında Gazete Durum haber portalında Haber Editörlüğü yaptı. Haber Ayyıldız internet gazetesinde Haber Editörlüğü görevini sürdürmektedir.

Çağla Göksel Çakır, Güncel Sanat Dergisinin (Antalya) 2013’te düzenlediği ‘Kaygusuz Abdal Şiir Yarışması’nda ‘Güncel Sanat Ödülü’ne layık görüldü. Şairin ilk şiir kitabı 'Ekose Mutsuzluklar', Ocak 2017’de Mühür Kitaplığından (İstanbul) çıktı. Şiirleri, denemeleri ve şiir/şair/kitap incelemeleri; Aksi Sanat, Yıldız Tozu, Mavi ve Yeşil, Mühür, Patika, Eliz Edebiyat, Yedi İklim, Güncel Sanat, Şiir Vakti, Hayal Bilgisi, aksisanat.com, kitaphaber.com.tr gibi çeşitli edebiyat dergi ve sitelerinde yayımlandı/yayımlanmaktadır. aksisanat.com sanat ve edebiyat portalında köşesi bulunmaktadır. Ankara’da yaşayan şair, evli ve iki çocuk (Elif ve Mert Efe) annesidir.


Ödülleri: 2013 yılında Güncel Sanat Dergisi'nin düzenlediği 'Kaygusuz Abdal Şiir Yarışması'nda 'Güncel Sanat Ödülü'ne layık görüldü.


Yapıtları:
Şiir Kitapları:
Ekose Mutsuzluklar (2017, Mühür Kitaplığı, İstanbul)
Kaynaklar:
http://caglagoksel.blogspot.com.tr/

GRİ ŞEHİR


şehirde akşam bozalı
vefa okunmuyor simalarda
bakışlar çıkarcı
tanımıyor insan insanı
kararmış panjurlar
inatlaşıyor kaşlar
‘benlik’ esir almış yuvaları

araftayım günbatımında
gurub çeliyor aklımı
yıkılıyor ‘malzemeden çalınmış’ görüntüler
mayası bozulan bakışlarımın önünde
al al oluyor göğün yanakları
kızıl fotoğraf ebediyeti bina etse de
her akşam gri bir şehir batıyor gözlerimde
ÇAĞLA GÖKSEL ÇAKIR


“Ekose Mutsuzluklar” adlı kitabından

AHVAL


aldanırız ahvalimize…

hikâyemiz lal
sana biçilen rol yaban
buz tutar kelimeler dilimde
vuslatı konuşamam

dilsiz seyahatlerde
ay ışığı boşalır yüzümden
yanaklarında biter nakışlarım
seni her gördüğümde
yavru bir kedi titrer içimde

kerem’i söndüremez aslı
tutuşur aşkın saçları
küllenir gece
isi kalır gözlerimizde

ahlanırız ahvalimize…
ÇAĞLA GÖKSEL ÇAKIR

“Ekose Mutsuzluklar” adlı kitabından

AĞLAMA VAKTİ


gecemin bekçisiydi gözlerin
sessiz, sakin, tenha
sokaklarımı aydınlatan
fenerin beslerdi menekşeyi
sensiz çekemezdim perdeleri
gittin, güneşe darıldı gözlerim
geçmiyor ağlama vakti

avutulmuyor yalnızlık
tükendim beklemekten
içimde bitmeyen bir yolculuk
hüzün yükleniyorum bizden giderken
saklanmak mümkün mü kendinden

eylül kovalarken renkleri
kelebekler kaçıyor şehirden
geçici olamaz sevgi
bu toprak her bahar şiir verirken
ÇAĞLA GÖKSEL ÇAKIR

“Ekose Mutsuzluklar” adlı kitabından

ARAFTA MISRA

tutmuyor ellerim karanlıkta
kelimeler yazıyor beni
kırık dökük dili
kıvranıyor arafta mısra

sabah dokundu pencereme
gülmüyor bahçe
kokmuyor çiçek
dalın ucundan düştü neşe

giyindi gözlerimi toprak
karardı mevsim
sakla fısıltımı kasımpatı
ellerimde sarardı yalnızlık
ÇAĞLA GÖKSEL ÇAKIR

“Ekose Mutsuzluklar” adlı kitabından

ERGUVAN VE BAHÇE

erguvanları düşle
bırakma bahçenin peşini
yaprak koksun ellerin
soğutma suretini
hisset içindeki güneşi
uzansın dalların göğe
biriksin can suyu anıların
toprak bağışlar
dön evine
bitsin bu sonu revan gezintin
umut her zaman gülümser bahçede...
ÇAĞLA GÖKSEL ÇAKIR

“Ekose Mutsuzluklar” adlı kitabından

KUMDAN KALE

köpürüyor rüzgar
dalgalar ısrarlı
kayalıklara tutundu kabuklar
mercan biçare
sallanıyor avare
azığımı paylaştım yoksul köpekle
ayıkladım çakılları
tutundum yengece
sahilde köpek kemikleri
sızlıyor alnım
çocukluğum takılıyor ayaklarıma
düştü kumdan kale!
ÇAĞLA GÖKSEL ÇAKIR

“Ekose Mutsuzluklar” adlı kitabından

KAÇAMAZSIN İÇİNDEKİ KARANLIKTAN

uzuyor saçlarım...
yollar uzuyor saçlarımda
kaçmalıyım bu şehirden
anılarım dolaşmadan ayağıma
tut cesaretin elinden
yığılmasın ayrılık kollarıma
akmasın hüzün kucağıma
yorma aklını (aşkı)
kaçamazsın içindeki karanlıktan
şimdi kendine dönme zamanı
ÇAĞLA GÖKSEL ÇAKIR

Eliz Edebiyat Dergisi, Mart 2018

FİRUZE

elimde sararmış mimozalar ile
sana boyanmış bir eleğimsağma
tutuyorum ıtır kokuyor suretim
bak belki ereriz visale

gökten düşen elmanın sırrı
kurtlanıyor aşık maşukun içinde
balık balığın yüzgecini
eritiyor yalnızlık sözcükleri
konuş belki ereriz visale

sen melâl de adına
ben hüzün
tebessümün kaldı tekirin gözlerinde
gül belki ereriz visale

ağırdır taşımak maviyi
şehrin nazını, edasını, güzelliğini
yüklenir boynuna firuze
tak belki ereriz visale
ÇAĞLA GÖKSEL ÇAKIR

“Ekose Mutsuzluklar” adlı kitabından