şehirde akşam bozalı
vefa okunmuyor simalarda
bakışlar çıkarcı
tanımıyor insan insanı
kararmış panjurlar
inatlaşıyor kaşlar
‘benlik’ esir almış yuvaları
araftayım günbatımında
gurub çeliyor aklımı
yıkılıyor ‘malzemeden çalınmış’ görüntüler
mayası bozulan bakışlarımın önünde
al al oluyor göğün yanakları
kızıl fotoğraf ebediyeti bina etse de
her akşam gri bir şehir batıyor gözlerimde
ÇAĞLA GÖKSEL ÇAKIR
“Ekose Mutsuzluklar” adlı kitabından
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder